dat ik het moeilijk heb om mijn leven te leven zoals het is,
om mijn situatie te aanvaarden.
Er zijn zo van die dagen
dat het even niet meer lukt om blij te zijn
en positief te denken.
Vooral s avonds heb ik het dan moeilijk,
heel moeilijk.
Het leven gaat met ups en downs
zo ook bij mij,
maar omdat de downs telkens opnieuw
een struggle zijn,
heb ik dit boekje gemaakt,
mijn Rozebrilboekje.
In mijn boekje schrijf ik alle lichtpuntjes op.
alles wat me blij maakt, rust brengt,
alles wat ik wél heb en van kan genieten.
Geen pijn, geen vermoeidheid,
alleen maar de kleine fijne dingen
die me telkens uit de diepte halen
en het leven de moeite waard maken.
Het dient dus om dicht bij mij te houden
op momenten dat het even niet meer
lukt allemaal
wanneer ik mijn roze bril verloren ben..
Waauw, dat is mooi, zeg, doen! Lichtpuntjes voor donkere momenten!
BeantwoordenVerwijderenGroetje
Annelies
Och, Lynn, ik zou je een knuffel willen geven!
BeantwoordenVerwijderendas keilief, maar je woont nogal ver van Leuven, niet?
VerwijderenProberen toch te blijven genieten van allz mooie dingen, hoe klein die ook maar zijn! Het moet je ontzettend veel energie kosten om dit te proberen blijven doen, maar het loont de moeite! Knuffel, Sandy! x
BeantwoordenVerwijderenOok hier een virtuele knuffel (al zit ik ook in Leuven :))! Gelukkig heb jij de geweldige eigenschap om je met mooie, fijne, lieve, zachte dingen te omringen lijkt me, en dat kan niet anders dan helend werken.
BeantwoordenVerwijderenbedankt!
VerwijderenEen moedige blogpost. Chapeau dat je er over schrijft. Ik hoop voor jou dat je rozebrilboekje goed gevuld raakt.
BeantwoordenVerwijderen